Στα ορεινά της Αλβανίας, στο ύψωμα 731 του βουνού Τρεμπεσίνα, έγινε η πλέον κρίσιμη μάχη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου κατά την εαρινή επίθεση των Ιταλών από 8 έως 23 Μαρτίου 1941, παρουσία και του ιδίου του Μουσολίνι.
Το ύψωμα 731 υπεράσπιζε το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος Τρικάλων με διοικητή τον Δημήτριο Κασλά και άνδρες κυρίως από Καρδίτσα και Τρίκαλα.
«Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων.
Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία οπωσδήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή.
Τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας.
Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Πάντες θα αποθάνωσι επί των θέσεών των» (1).
Αυτή ήταν η διαταγή που έδωσε ο ηρωικός ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς στις 9 Μαρτίου 1941.
Ακολούθησαν επικές μάχες. «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων.
Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη.
Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις.
Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου» (2) (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 2015, τόμος 35ος, σελ.177-178)».
Ο ταγματάρχης Κασλάς και οι ηρωικοί άνδρες του παρά τις μεγάλες απώλειες κατόρθωσαν να κρατήσουν το ύψωμα, πετυχαίνοντας περίτρανη νίκη επί των Ιταλών.
Από τη σφοδρότητα των βομβαρδισμών το ύψωμα 731 σκάφτηκε πέντε μέτρα και σήμερα λέγεται 726, καθώς το υψόμετρο καθορίζει την ονομασία των υψωμάτων.
Στο ύψωμα 731 κρίθηκε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Μετά από την ήττα των Ιταλών, ο Χίτλερ αποφασίζει να επιτεθεί στην Ελλάδα. Η επίθεση εκδηλώνεται ένα μήνα μετά…
Έτσι το ύψωμα 731 που οι στρατιώτες της εποχής το ονόμασαν «Γολγοθά», έγινε θρύλος και αναγράφεται στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου στην Αθήνα, ως ένδειξη ύψιστης τιμής για τους αγώνες των προγόνων μας.
Μετά την κατάρρευση του μετώπου ο Δημήτριος Κασλάς πέρασε στην αντίσταση αρχικά στον ΕΔΕΣ και κατόπιν στον ΕΛΑΣ, όπου έλαβε μέρος και στα Δεκεμβριανά.
Λόγω της συμμετοχής του στον ΕΛΑΣ αποστρατεύθηκε από τον Ελληνικό στρατό και εξορίσθηκε από το 1945 ως το 1948 (3).
Αφού αποστρατεύθηκε, αναγκάστηκε να κάνει άλλες δουλειές για να επιβιώσει. Βίωσε την απογοήτευση και τη στεναχώρια, για αυτό και δεν αναφερόταν ποτέ στο ηρωικό παρελθόν του (4).
Πέθανε στις 22-2-1966 από καρδιακό επεισόδιο.
Η αποκατάσταση ήρθε με την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης το 1985, όπου προήχθη, μετά θάνατον, σε ταξίαρχο.
Του είχαν απονεμηθεί: Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως, Αργυρούς Σταυρός του Β΄ Τάγματος, Μετάλλειον στρατιωτικής αξίας Δ΄ Τάξεως.
Αναφορές
(1)Η Μηχανή του Χρόνου: Η εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα και η μάχη των οχυρών
(2) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 2015, τόμος 35ος, σελ.177-178)
(3) Βικιπαίδεια (https://el.wikipedia.org/wiki/Δημήτριος_Κασλάς)
(4) http://www.taxydromos.gr/%CE%A4%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AC/6666-%C2%A...….%C2%BB.html
(5) Ντοκιμαντέρ “Στην κόψη της ιστορίας – ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς” Γιώργος Λάγδαρης-Κώστας Ανέστης
Γιώργος Δ. Παπούλιας / haradrosarkadias.gr
via
video
